Żądania Poke Oneshots zostały tymczasowo zamknięte
autor: dragneel4life 
przez dragneel4life Śledź Udostępnij - Udostępnij przez e-mail
- Zgłoś historię
- Udostępnij przez e-mail
- Zgłoś historię
Lub Celestialshipping lub Eclipseshipping lub jakkolwiek to się nazywa.
Ważne !: Nie mam pojęcia, co jest w Pokemon: Sun lub Pokemon: Moon, więc wszystko, co dzieje się w tym fikcie, jest wyłącznie moim wyobrażeniem, jedynymi kanonicznymi rzeczami w tym fiksie są postacie i ustawienie, dziękuję za przeczytanie XD
Ostrzeżenie: niepokój
Słońce była najbardziej promienną osobą, jaką kiedykolwiek spotkała. Mając takie imię, jak mogła nie dokonać tego porównania? Ale to nie było tylko jego imię, wszystko w nim było po prostu szczęśliwe i lśniące. Jego ogromny uśmiech, jego ciepłe serce. Moon kochał to w nim, zawsze się uśmiechał. Od momentu, gdy poznali się jako dzieci, do momentu, kiedy oboje otrzymali Pokemona. Nawet teraz, w chwili takiej jak on, miał na twarzy olśniewający uśmiech.
Łzy spływały po twarzy Księżyca, gdy zadawała sobie pytanie, dlaczego tak się stało. Przypomniała sobie czasy, kiedy Słońce po raz pierwszy natknęło się na małe zielone stworzenie w lesie. Wyglądało to na zagubione i wrażliwe, dlatego, będąc przyjazną osobą, Sun zdecydował się go przyjąć. Nie wiedziałem, że jest to kluczowy element do stworzenia pokemona Zygarde przypominającego bestię.
Kukui powiedział im, że fragmenty są rozrzucone po całym regionie Alola, a Sun zobowiązał się do zlokalizowania ich wszystkich.
To były relaksujące czasy, pomyślał Księżyc. Wracając do czasów prób i śmiechu podczas podróży z Hau. Chciała wrócić do tych prostszych czasów. Wróciła myślami do czasów, kiedy otrzymała Popplio od profesora. Sun dostała Littta, a Hau wybrała Rowletta.
Potem pomyślała o tym, kiedy po raz pierwszy zdała sobie sprawę, ile dla niej naprawdę znaczyło Słońce. To była noc wypełniona gwiazdami i usiedli na jednej z najwyższych gałęzi drzewa na wyspie trawiastej próby. Mówił o tym, co dla niego znaczy ta podróż i o tym, jak sprawiły, że poczuł się dobrze. Poczuła, że świat bez Słońca nie jest światem, w którym chciałaby żyć.
Słońce ... Co się dzieje? jej głos pisnął, gdy zbliżyła się o krok. Fragmenty Zygarde migotały za nim w świetle księżyca, gdy odwrócił się do niej. 'Muszę teraz iść.' odpowiedział po prostu. Dziwnie było słyszeć, jak mówi tak poważnie. To nie tak, że nigdy nie mówił poważnie, ale był to rzadki widok.
Co masz na myśli? Wrócisz, prawda? Księżycowi trudno było się powstrzymać. Słońce spojrzał w dół, smutny uśmiech rozbawił się na jego ustach. Księżyc sapnął. To nie był jego normalny uśmiech. Całe szczęście i życie wypłynęły z jego twarzy. To nie było słońce. To się nie działo. „Nie rozumiem”. skończyła. Sun uniósł głowę z szerokim uśmiechem dla niej.
Jeśli był jej metaforycznym Słońcem, odwrotnie też było tak samo prawdziwe. Była dla niego jak księżyc. Była spokojna i skupiona z najsłabszym uśmiechem, który sprawił, że serce mu podskoczyło. Jej delikatne chichoty były dla niego jak muzyka. Nie wiedział, kiedy to się zaczęło, ale czuł, że na zawsze miał uczucia do Księżyca.
Tylko ona go słuchała. Pozwoliła mu włóczyć się po swoich doświadczeniach i naprawdę jej się podobało. Jego towarzyska osobowość często doprowadzała go do kontynuowania rozmowy sam, ale Moon cicho słuchała każdego szczegółu i uwielbiał to w niej. Kochał w niej wszystko.
Właśnie dlatego ten moment roztrzaskał mu serce.
Nie chciał widzieć jej tak smutnej, ale musiał odejść. „Zygarde mnie potrzebuje. Nadchodzi coś, Moon. Coś, czego nie możemy nawet pojąć. Zygarde może to zatrzymać, musi to zatrzymać. Chcę, żebyś mógł żyć bezpiecznie i szczęśliwy. Wszystkie elementy dla Zygarde są tutaj, ale Kukui nie wiedział, że kawałki potrzebują ... kleju, jeśli wolisz. przerwał, wpatrując się w Księżyc.
Co masz na myśli?' w końcu przemówiła głosem pozbawionym emocji. Nie podobała mu się ta jej strona, ta pełna smutku, łamiąca serce strona. Dusił kilka następnych słów, walcząc z grudą w gardle: „O, czyści serca przywiązują się do prawdziwego zwycięzcy przez cały czas. Kiedy kawałki zebrane przez najczystszą duszę, wtedy i tylko wtedy bestia może wstać. przerwał na chwilę, zanim kontynuował: „To był wiersz, który znalazłem w starej ruinie. Zygarde potrzebuje duszy od osoby o czystym sercu, aby związać swoje kawałki. Aby świat - dla ciebie - był bezpieczny, muszę to zrobić. skończył.
Księżyc ruszył naprzód, zatrzymując się tuż przed Słońcem, a potem niepewnie wyciągnęła rękę i złapała go za ręce, trzymając je mocno. Stała tak przez minutę, wpatrując się w jego dłonie, podczas gdy on próbował odczytać emocje grające na jej twarzy. Potem jej ręce przesunęły się po jego ramionach, by spocząć na jego policzkach.
Miała łagodne oczy, w jej rysach tańczył uroczysty uśmiech. Jego oczy były zmieszane, gdy spojrzały do tyłu. Ich głowy dotknęły się, zanim Moon pochylił się, by złożyć słodki pocałunek na jego ustach, chociaż cofnęła się, zanim Sun zdążył odpowiedzieć. Czoło spoczywały na sobie. „Świat bez ciebie… w ogóle nie jest światem”. wyszeptała do niego, zanim rzuciła się na kawałki Zygarde, a potem zaświtało oślepiające światło.
Następną rzeczą, którą wiedział, było zrzucenie Słońca na ziemię. Usiadł w szoku, wciąż próbując zrozumieć, co się dzieje. Zobaczył Księżyc na jej kolanach przed sobą. Całkowicie ignorując za sobą 100% Zygarde, rzucił się do przodu i złapał ją za ramiona, przyciągając do siebie. 'Księżyc. Hej, Księżyc! potrząsnął nią. Jej oczy były martwe i tępo wpatrywały się w coś nieokreślonego. „Chodź na Księżycu! Księżyc! Obudź się!' łzy płynęły z twarzy Słońca, gdy przytulił jej małą ramkę bliżej siebie.
Nie chciał, żeby tak było. Zaszlochał w jej szyję, po czym wydał z siebie udręczony płacz.
Ich spotkanie było jak zaćmienie, Słońce spotykało Księżyc przez krótki okres lat, ale zostało oderwane od siebie na większą odległość niż na zawsze. Słońce straciło swój piękny Księżyc.
Odp .: Czy powinienem napisać więcej dla tego statku? Niektóre też nie niepokoją, oczywiście, XD