Przeznaczenie rycerza wampirów

CZYTASZ

Przeznaczenie rycerza wampirów

Fanfiction

Zakręcony trójkąt miłosny między zerowym Kaname a yuki trwa ... Czy będzie to kiedyś szczęście, czy też decyzja, czy wszyscy będą zgadywać, co dalej? Jedynym sposobem na sprawdzenie tego jest przeczytanie go ...

#rycerz #wampir

Odcinek 1 - nowy początek

1K 2 3 autor: DanniPemen

przez DanniPemen Śledź Udostępnij

• Udostępnij przez e-mail
• Zgłoś historię

Wyślij Wyślij do znajomego Udostępnij

• Udostępnij przez e-mail
• Zgłoś historię

EPISODE 1 - nowy początek.

Gdy hanabusa i ruka w końcu zakończyli spór o to, kto powinien nosić rzeczy yukis, przeszli nieco dalej i przez małe wzgórze zbliżyli się do czekającego na nich długiego samochodu. Gdy kierowca o długich blond włosach i krystalicznie niebieskich oczach wysiadł z samochodu, by otworzyć im drzwi, skłoniła się z głębokim szacunkiem „panie kaname i lady yuki, jestem tutaj, aby zabrać cię do twojej nowej willi” - powiedziała z przekonaniem

Niedługo potem byli w drodze do nowego życia, ale gdy Yuki patrzyła przez okno i zastanawiała się, kiedy stracili z oczu akademię krzyżową, co zero powiedziało jej „pewnego dnia wrócę do ZABIJĘ”. Zrób to? Gdy kaname patrzył na nią i mówił, co wyprowadziło ją z zamyślenia i do prawdziwego świata: „Yuki jest w porządku?” „Och… Uch… tak” powiedziała z niepokojem „Właśnie myślałam… o Sayori i kiedy ją jeszcze zobaczę…” Ale to nie było tak, że musiała kłamać, bo nie chciała, żeby Kaname to wiedział myślała o zera, ale to był mój wybór, który postanowiłam przyjechać i nie czuję najmniejszego żalu

To była długa podróż, ale w końcu zatrzymali się, kierowca po raz kolejny pociągnął, otworzył drzwi samochodu i ukłonił się, tak jak przedtem: „przybyliśmy panie kaname lady yuki”
„Dziękuję”, powiedział kaname
„Tak, dziękuję bardzo” - powiedział szybko po nim yuki
Gdy samochód odjechał, wszyscy stali przed ogromnym budynkiem, był stary i nieco rustykalny, ale miał tylko odrobinę nowego wyglądu, i chociaż na zewnątrz nie mogło być wiele, to wewnątrz było niesamowite żyrandole wiszące w każdym pokoju i osobisty apartament w każdym pokoju, było 11 pokoi i 3 kuchnie, był to pałac odpowiedni dla króla. Ale żaden z nich nie interpretował tego w ten sposób, ponieważ dorastając jako arystokraci i wampiry czystej krwi, zawsze żyli w niczym wyjątkowym.

„Tak kaname?” Powiedziała z ciekawością
„Chciałbym cię zabrać później w spokojne miejsce, w którym możemy być sami, czy to w porządku?”
„Och… tak, jasne” powiedziała nerwowo, ale z uśmiechem
Później tej nocy Yuki zastanawiała się, o czym kaname chce ją zobaczyć, ale cokolwiek by się nie stało, pomyślała, że ​​kiedy nadejdzie czas, włożyła ładną sukienkę, która padła jej na kolana, była piękna ciemnoniebieska szafirowa z błyszczącymi, że lśniła jak diamenty, a wraz z nią nosiła małe czarne baletnice, a kilka minut później puk puk puk „czy mogę wejść?” Powiedział miękki głos kanames „tak, jasne”, powiedziała z przekonaniem Yuki.

Wyglądasz ślicznie tego wieczoru yuki „Och, dziękuję, kaname” spojrzał na nią z delikatnym, ale smutnym uśmiechem i spojrzał w jego oczy, a jednak zawsze patrzył na mnie w ten sposób, że mi się podobało, ale sprawiał, że wydawał się nieco bardziej oddalony ode mnie to nie przeszkadzało, chociaż zrobię wszystko dla pana kaname. „Yuki”, powiedział łagodnie „jesteś gotowy, aby iść?” „Myślę, że tak” kaname spojrzał na nią, jakby mówił wszystko, co czuł, ale nigdy nie powiedział nic na głos. Po kilku chwilach ciszy kaname odezwał się: „Opuszczam Hanabusę Rukę i Akatskiego odpowiedzialnych za willę, dopóki nas nie będzie, najlepiej, że teraz jedziemy, yuki”
I bez dalszych słów wymienianych kaname odwrócił się i wyszedł przez drzwi, gdy yuki podążyli za nimi, szli długą długą korytarzem wypełnionym światłem świec i schodzili po czysto białych polerowanych marmurowych schodach, aż jeden z gospodarzy otworzył im drzwi i na zewnątrz był ten sam samochód i kierowca, który zabrał ich do nowej willi po krótkiej jeździe samochodem, do której dotarli tam, gdzie kaname chciał zabrać Yuki.

Było to jezioro, które zdawało się być oświetlone pełnym światłem księżyca, gdy lśniło i wydawało kojące dźwięki, kaname zamykało oczy yuki, aż doszli do otworu między drzewami, przed którymi stały świece, które sprawiły, że otoczenie wyglądało romantycznie a na ziemi tajemniczy był dywan piknikowy dla 2 osób oraz kosz z jedzeniem i niespodzianka, że ​​yuki nie był świadomy „kaname, czy już tam jesteśmy?”. „Tak, możesz otworzyć oczy”. „Kaname, to jest niesamowite, ale dlaczego chciałeś… Przyprowadzić mnie tu dziś wieczorem?” „Cóż, widzisz, że Yuki ma coś, o czym chciałem z tobą porozmawiać i zapytać”. Kanames delikatnie położył dłoń na twarzy yukis i spojrzał na nią tęsknie łagodnymi życzliwymi oczami, ale jego słowa wprawiły umysł yuki w ruch Nie mogłem się powstrzymać, ale czułem, że tęskne spojrzenie w oczach kanamesa było znakiem czegoś, o czym wiedziałem, że kocham go całym sercem, a jednak wciąż nie potrafię go rozgryźć, czasem zastanawiam się, czy kiedykolwiek w pełni wpasuję się w jego świat, chociaż mogę byłeś przez długi czas? Gdy w końcu udało się yuki odezwać, powiedziała: „co to jest Kaname, co chcesz mi powiedzieć?”. „Dlaczego nie usiądziemy i nie rozkoszujemy się najpierw naszym posiłkiem” jedzenie było potrawą z gorme i mieli tabletki z krwią zmieszane z wodą podczas picia „yuki” Kaname spojrzał na nią ponownie tymi samymi tęsknymi oczami, jakie miał wcześniej „Cierpiałem ból, że nic nie wiesz, gdy patrzysz na siebie przez dziesięć długich lat - powiedział poważnie, ale w uprzejmy sposób - nigdy więcej cię nie stracę, ponieważ wiesz, że jesteś kimś, kogo cenię i cenię, wiem, że jesteśmy rodzeństwem tak, to może być prawda, ale to nigdy nie zmieniło faktu, że cię kocham, a ty wciąż jesteś moim narzeczonym, więc proszę cię, czy będziesz kontynuował tęsknotę za czystym krwim wampirem ze mną na zawsze? Yuki spojrzała na niego ze zszokowanym wyrazem twarzy, a jej oczy rozszerzyły się gdzieś w sercu. Pragnęła usłyszeć te słowa, które chciała powiedzieć tak, ale… Co by się stało, gdyby zero się dowiedziało? Czy przyszedłby po Kaname ... Aby go zabić, zamrugała i otarła łzę zmieszania
„Kaname ja ... kocham cię i to się nigdy nie zmieniło. Wiem, że jesteś moim narzeczonym i wiem, że w moim sercu nie ma nic więcej, niż chcę być na zawsze” - spojrzeli na siebie z tym samym szczęśliwym wyrazem twarzy na ich twarzach, ale z nutą smutku dla kanamesów, pochylił się bardziej w stronę twarzy yukis i szepnął: „Cieszę się, że słyszę te słowa ... Yuki” po tym, jak powiedział, że pocałował ją w policzek, że mieli trochę więcej do jedzenia, usiedli nieco dłużej i wpatrywali się w piękne jezioro, gdy świeciło na nim światło księżyca.

Słodkie koszmary do następnej nocy ...